روبات
کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب در تشخیص حالات عاطفی اطرافیانشان مشکل دارند، به طور مثال تشخیص صورت شاد از چهره ترسناک برای آنها مشکل است. برای اصلاح این مورد، درمانگران از ربات‌هایی با ظاهر دوست داشتنی برای نشان دادن احساسات به کودکان مبتلا به اوتیسم استفاده می کنند تا کودکان از آنها تقلید کنند و به آنها با روشهای مناسب پاسخ دهند.
این نوع درمان، بهترین درمان است. اگر ربات بتواند تفسیر روشنی از رفتار کودک بدهد و نشان دهد چه زمانی او در طول درمان هیجان زده شده یا توجه میکند، به روند درمان کمک میکند.
هدف بلند مدت این طرح جایگزینی این رباتها با کارشناسان درمانگر نیست. اما آنها برای تکمیل اطلاعات کلیدی به درمانگران در ارتباطات درمانی با ایجاد تعاملات طبیعی و سازنده بین ربات و کودک اوتیسمی کمک میکنند. شخصی کردن برای درمان حائز اهمیت است چرا که هر کودک اوتیسمی واکنشهای منحصر به فردی به ارتباطات نشان میدهد.
ربات طراحی شده، حالات چهره را با تقلید از احساسات اولیه، نشان میدهد . این حالات چهره در همه نقاط و فرهنگ‌ها تغییر ناپذیرند و عبارتند از: شادی، غم، شگفتی، انزجار، ترس و خشم و همچنین بیان خنثی. نمایش این حالات از طریق تغییر در حالت لب ها و ابرو ها و طرز قرارگیری چشمان این ربات، انجام می‌شود.